“Het belangrijkste vind ik dat het speelgoed gericht is op ontwikkeling.”
De spiegelmolen is favoriet bij Djairo (3 jaar). Telkens weer duwt hij met zijn hand tegen de molen waardoor de spiegelende elementen ronddraaien en een balletje rammelt. Zijn moeder Alia Breedijk vertelt dat de handmotoriek van Djairo zo enorm is verbeterd: ‘Hij weet zijn hand steeds beter te plaatsen.’
Djairo heeft het Angelman syndroom. Daardoor heeft hij een forse ontwikkelingsachterstand. Sinds kort heeft hij ook last van epilepsie. Op de Hoogstraat Revalidatie merkte Alia dat Djairo veel plezier had met zintuigelijk spelmateriaal dat gemaakt is voor kinderen met een beperking.
Ze leent dat speelgoed nu bij Tuf-Tuf. Alia: ‘Het belangrijkste vind ik dat het speelgoed gericht is op ontwikkeling. Toen Djairo moest oefenen met zitten, leende ik een activiteitenbord. Daardoor bleef hij langer zitten: hij wilde blijven spelen. En Djairo heeft leren klimmen op kleurrijke schuimblokken met spiegels. Die waren voor hem onweerstaanbaar.’
Alia wil nu het optrekken en staan gaan oefenen met Djairo. ‘Ik ga bij Tuf-Tuf kijken en vragen welk materiaal daarvoor geschikt is. En dan kunnen we het thuis uitproberen. Ik ben erg blij dat we dit niet allemaal zelf hoeven aan te schaffen. Dat zou wel erg duur zijn.’
Djairo zit ondertussen te spelen. Hij is vrolijk en lacht veel. Ook dat is een kenmerk van het Angelman syndroom. Hij kruipt naar de geluidendrum: een molen die veel geluid maakt bij het draaien. Djairo kijkt er even naar en gaat dan terug naar de spiegelmolen. Die blijft toch het mooist.